โอวาทธรรมพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร, " ท่านบอกไว้ในธรรมคุณว่า " เอหิปัสสิโก " พึงเรียกร้องสัตว์ทั้งหลายให้เข้ามาดูธรรม. ดูกุศลธรรมและอกุศลธรรม.
" กุศลธรรมคือ จิตเราดี. จิตเราฉลาด จิตเรามีความสุขสบาย, เราทำการงานทุกอย่างก็ต้องการความสุขสบาย, นี่แหล่ะกุศลกรรม."
" อกุศลธรรมคือ จิตเราไม่ดี, ทุกข์ยากวุ่นวายเดืดร้อน. ท่านเรียกร้องให้สัตว์มาดูธรรมอันนี้, ลองเรียกหาความทุกข์จากดินฟ้าอากาศดูซิ . ไม่มี, นอกจากใจที่มีทุกข์แล้ว.
" สุข " ก็ใจของเรา. จะมีสุขดีนอกจากใจเรามีแล้วที่อื่นไม่มี.
"ชั่ว" นอกจากใจเราชั่วแล้วที่อื่นก็ไม่มี, ถ้าจิตเราไม่ดีแล้วก็พากันไม่ดีไปทั้งหมด. จิตเราดีแล้ว ก็ดีไปทั้งหมด, บิดามารดา สามีภรรยา บุตรธรรมดาก็รักกัน, ถ้าจิตเราดีแล้วก็ไม่ทะเลาะกัน. "
สรุปแล้วธรรมะทั้งหลายทั้งหมดแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์. อย่าเข้าใจว่าอยู่ที่แห่งอื่นแห่ใด, " อยู่ที่เรา " เราอาศัยพระสามองค์อยู่คือพระสูตร พระวินัย พระปรมัตถ์ ท่านวางศาสนาไว้ตรงนี้.
" ท่านจึงว่าธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม. ถ้าสัตว์ใดปฏิบัติธรรมดี ธรรมย่อมนำความดีมาให้. ถ้าสัตว์นั้นปฏิบัติธรรมชั่ว ธรรมก็นำความชั่วมาให้.
ที่เรามานั่งอยู่ที่นี่. ผู้ใดประพฤติธรรมดี ธรรมก็ให้ดีแก่เรา, ผู้ใดประพฤติไม่ดี ธรรมก็ให้ไม่ดีแก่เรา. "
"เกิดขึ้นแล้ว มันก็ดับไปเอง" "..ให้เพ่งจับอยู่เฉพาะในปัจจุบัน อย่าไปเพ่ง อดีต..อนาคต พราหมณาจารย์ผู้มีความเพียรเพ่งอยู่ เพ่งอยู่ภายใน...ต้องเพ่งเข้าสู่ภายใน สิ่งใดสิ่งหนึ่งเมื่อเกิดขึ้น มันก็ดับไปเอง อย่าเข้าไปยึดถือสำคัญมั่นหมาย ว่าเป็นสิ่งนั้น ...ว่าเป็นสิ่งนี้ เพ่งอยู่จนหายสงสัย อย่าให้มันออกไปข้างนอก...ให้เพ่งเข้าสู่ใจ ให้เข้าสู่ ฐิติ ภูตัง... ให้ตั้งอยู่ในธรรม อันไม่ไป ไม่มา ไม่เข้า ไม่ออก " (ธรรมเทศนาของหลวงปู่แหวน สุจิณโณ เรื่อง “ปัจจุบันธรรมเป็นธรรมโม” ในหนังสือหลวงปู่แหวน สุจิณโณ ของ กฝผ. จัดพิมพ์ หน้า ๖๗-๖๘)
|