คุณงามความดี

[รสมน]

"คุณงามความดีที่เราสร้างไว้แล้ว
ถ้าหากเกิดในภพใดชาติใด มีความจำเป็น รำลึกถึงบุญ
บุญก็จะมาปรากฏทันที ช่วยเหลือเราให้รอดพ้นจากภัย
ไปเป็นลำดับลำดา นี่คือบุญ"
หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน


อันร่างกาย เรานี้ มิเที่ยงแท้
มีผันแปร เร็วช้า พาเปลี่ยนผัน
จะยื้อยุด ฉุดเอาไว้ ก็ไม่ทัน
ไม่นานวัน ก็จมดิ่ง ทิ้งร่างไป

๐ อสุภะ หมั่นปลง ไม่คงที่
ร่างกายนี้ ชั่วคราว เราอาศัย
อาจเจ็บป่วย เกิดเหตุ มีเภทภัย
ตายก่อนวัย มากมาย ไม่แน่นอน

๐ แม้รูปสวย หล่อเหลา ดูเข้าท่า
สิ้นลมมา เน่าเหม็น เป็นเหยื่อหนอน
คนเคยรัก ชักหน้าหนี ที่กองฟอน
เขาอาวรณ์ ก็แค่นั้น หันหลังไป




มีคำที่ว่า ตั้งใจเป็นคนดี เพื่อให้เขารัก แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่รับรัก ถ้ายังงั้นไม่รู้จะดีไปทำไม นั้นเป็นการประชดตัวเองมากกว่าประชดผู้อื่นมเพราะเราคง หวังที่จะให้เขารับรักมากเกินไป จนลืมคิดไปว่า คนที่ดี กับคนที่ใช่ มันคนละคนกัน

คนที่ดี คือดีที่ตัวเราแม้เขาไม่ได้ต้องการในรูปแบบแฟน แต่ทุกคนต้องการในรูปแบบเพื่อนแน่นอน การทำดีนั้น คนที่ได้ดี คือคนที่ทำดี เราทำดี เรารู้สึกดี มันเกิดความสุขในใจเรา เพราะความดี แม้ทำแล้วไม่มีคนเห็น มันก็ดีอยู่ดี ความดี ทำแล้ว สุดท้ายผลดีก็ย่อมตกอยู่ที่คนทำ จงอย่าท้อในการทำดี เพราะบนโลกนี้ มันมีแน่นอน คนที่ชอบในแบบที่เราเป็น

การทำดี และการเป็นคนที่ใช่ มันคนละเรื่องกันอย่าได้นำมา เปรียบเทียบกัน จนน้อยใจกลับกลายทำสิ่งที่ไม่ดีเพียงเพื่อประชดรัก เพราะคนที่ใช่ นั้น มันไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย มันก็กลายเป็นคนที่ใช่ ให้คิดว่า บางคน ไม่ใช่ว่าเราไม่พยายามแต่เพราะเราไม่มีวาสนา เท่านั้นเอง เพราะ วาสนากับคนที่ใช่ มันจึงควรนำมาเปรียบเทียบกัน เพราะคนบางคน ต่อให้พยายามตามหา ต่อให้เดินรอบโลก ต่อให้โลกแคบลงกว่านี้ ถ้าไม่มีวาสนาร่วมกัน ก็เดินไม่เจอกัน แม้ต่อให้เดินเจอกัน ก็จะเจอในวันที่สายไป เพราะหนึ่งในคุณสมบัติของคนที่ใช่คือ ต้องถูกเวลาด้วย

ดังนั้นแล้ว สำหรับคนที่ไม่ใช่ การเป็นคนดีเขายังไม่รักเลย การจะประชดเป็นคนไม่ดี เขาก็ไม่รักเช่นกัน และบางครั้งอาจเกลียดกันไปเลย ทำดีเพื่อตัวเรา เชื่อมั่นในสิ่งที่ทำว่าทำดีย่อมได้ดี และสักวันหนึ่ง โลก จะพาคนที่มีวาสนาเดียวกับ มาเจอในเวลาที่ใช่ แม้จะนาน แต่ก็อย่าท้อในการทำดี


หลงโลก‬ หลงอารมณ์

โดย หลวงพ่อชา สุภัทโท

การฟังธรรมะเพื่อจะอบรมใจเราให้เกิดปัญญา
เพื่อให้ไปแก้ปัญหาของโลก ปัญหาของโลกอยู่ไหน
“โลก” คือ “อารมณ์” ที่มีอยู่รอบๆ ตา หู จมูก ลิ้น กาย เป็นต้น
จัดได้ว่าเป็นอารมณ์ ดีชั่วทั้งหลายทั้งปวงเป็นอารมณ์
อารมณ์ทั้งหลายทั้งปวง ถ้าเราหลงอารมณ์ก็คือเรา “หลงโลก”
“หลงโลก” ก็คือ “หลงอารมณ์”

คำว่าดูโลกไม่ใช่ว่านั่งเครื่องบินไปรอบโลก
โลกนั้นคืออารมณ์ อารมณ์ที่ชอบใจไม่ชอบใจ มีสุขมีทุกข์
ทั้งหมดท่านเรียกว่า “อารมณ์” ซึ่งมันเกิดขึ้นกับใจเราก็มี
นั่งอยู่เฉยๆ ก็เกิดขึ้นทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เรา
มีอยู่รอบสิ่งทั้งหลายเท่านี้แหละ เมื่อเราได้สัมผัสกับอารมณ์ทั้งหลายแล้ว
ใจเรามันจะหลงอารมณ์ ถ้ามันหลงอารมณ์ มันก็แก้ปัญหาของโลกไม่ได้
เมื่อแก้ปัญหาของโลกไม่ได้ ใจเราก็เศร้าหมอง ก็ไม่ผ่องใสติดอยู่ในโลก
เมื่อแก้ปัญหาไม่ได้ ถ้ามันติดปัญหาข้องปัญหาขึ้นมาจริงๆ แล้ว
บางทีก็ร้องไห้น้ำตาไหล เคยร้องไห้ไหม ?
แก้ปัญหาลูกไม่ตก แก้ปัญหาเมียไม่ตก
แก้ปัญหาวัตถุข้าวของเงินทองไม่ตก แก้ปัญหาความเจ็บไข้ไม่ตก
มีแต่น้ำตาไหลออกมาเท่านั้นแหละ คนโง่คนไม่มีปัญญา








ขอเชิญร่วมโครงการธรรมะสัญจรวัดป่ากรรมฐาน ครั้งที่ 3 (ภาคเหนือ) จำนวน 13 วัด ในวันที่ 17-22 ธันวาคม พ.ศ.2558 ( 6 วัน ) ณ จังหวัดเชียงใหม่-ลำปาง-พิษณุโลก เดินทางโดยรถบัสปรับอากาศ(แอร์)
จัดโดย : ชุมนุมพุทธธรรมกรรมฐาน คณะนิติศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
*** ผู้สนใจ ติดต่อที่ ***
คุณ อภิภัสร์ ปาสานะเก (โจ้) หมายเลขโทรศัพท์ 086-4017809