"พระนิพพาน" อยู่ใกล้ที่สุด ไม่ไกล อย่าไปหาไกล
"หนัง" มันห่อไว้ กระดูกมันห่อไว้ ทำลายมันออกให้หมด
"จิต" อันนี้มันก็ปิดบังมรรคผลนิพพานไว้ ทำลายจิตลงไปอีก จิตแตกสลายออกไปแล้ว ไม่ต้องพูดถึงมรรคผลนิพพาน ทำลายให้เป็นของว่าง
ยึด "ผู้รู้" ว่า "เป็นเรา" ใช้ไม่ได้ทั้งนั้น "จิตสักแต่ว่าจิต" "ธรรมสักแต่ว่าธรรม" ไม่ให้มันไปไหน ให้มันอยู่ใน "กาย เวทนา จิต ธรรม"
ของ "สมมุติแท้ๆ" ก็มี "ของจริง" อยู่ในสมมุตินั้น "จิต" เป็นตัว "สมุทัย" เป็น "ตัวอริยะสัจ" มี "สติ" แล้ว "ศีล สมาธิ ปัญญา" ก็สมบูรณ์
ศูนย์รวมของธรรม อยู่ที่ใจ กิเลสตัณหาอยู่ในจิตเท่านั้น ไม่ได้อยู่ใน รูป เสียง....."ธรรม" ทั้งหลายเกิดจาก "จิต" ของเรา อยู่ที่ "จิต" เวทนาไม่มีตัวไม่มีตน
"จิต" ของเราก็เป็นส่วนหนึ่งต่างหาก แต่ "มันอยู่" ใน "จิตอันนี้" หวงหนังห่อขี้ หนังห่อมูตรห่อคูต
หลวงปู่ แบน ธนากโร. วัดดอยธรรมเจดีย์ กิ่งอ.โคกศรีสุพรรณ สกลนคร
ดูจิต ทวนกระแสน้ำเป็นภาระหนักตลอดกาล ลามือลาเท้าจะต้องถูกกระแสน้ำพัดสู่ที่ต่ำทันที ต้องตะเกียกตะกาย ทุกอริยาบท ยืนเดินนอนนั่ง
ใจไม่สงบก็เพียงแต่ใจไม่สงบ ใจสงบก็เพียงแต่ใจสงบเท่านั้น
ต้องมีสติ อยู่ในขณะนั้น ยินดียินร้ายไม่ได้ อย่าไปเสวย สักแต่ว่า
ท่านสอนให้รู้ ความไม่สงบ อะไรเป็นเหตุ ความไม่รู้แจ้งในจิตของเรา
ท่านหมายถึง อวิชชา คือความรู้ชัดในจิตของเจ้าของ
เมื่อไม่รู้ชัดในจิต อะไรเกิดขึ้นที่จิต มันยึดติดทั้งนั้น
อุปาทานยึดทั้งนั้น ยึดสิ่งที่เกิดขึ้น ๆ ๆ ๆ
ถ้าหากเห็นชัดในจิตแล้ว อะไรเกิดขึ้นในจิต ก็สักแต่ว่า
ของเกิดมาดับ ก็มันเห็นชัดๆ สิ่งที่มันเกิดขึ้นแล้วดับไป
แล้วเราจะไปยึดสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเป็นเราได้อย่างไร ?
หลวงปู่ แบน ธนากโร. วัดดอยธรรมเจดีย์ กิ่งอ.โคกศรีสุพรรณ สกลนคร
|