นวรัตน์ดอทคอม

ประมาณปี พ.ศ. ๒๕๓๐ หลวงปู่เมตตามอบผงพระให้ลูกศิษย์วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งนำไปสร้างพระ เพื่อให้เกิดบุญในทางสร้างพระ

พวกเขาได้พากันศึกษาหาข้อมูลว่าการสร้างพระอย่างโบราณเขาทำกันอย่างไร เมื่อได้ข้อมูลพอสมควร ก็แยกย้ายกันไปหาเครื่องไม้เครื่องมือและวัตถุดิบที่จำเป็น เช่น น้ำมันตั้งอิ๊วที่ใช้สำหรับเป็นตัวประสาน น้ำผึ้ง กล้วยน้ำว้า ปูนเปลือกหอย ข้าวสุก ผงดอกไม้บูชาพระ และผงพระที่หลวงปู่มอบให้ เป็นต้น

จากนั้นก็พากันสร้างบล็อคหรือพิมพ์พระด้วยยางพารา

การผลิตดำเนินการอย่างค่อนข้างสนุกสนานเกินพอดีไปหน่อย เพราะเราใช้กรรมวิธีแบบตำในครก ตำกันจนครกแตกบ้าง สากหักบ้าง ใหม่ ๆ ไม่รู้ว่ามวลสารจะแห้งตัวเร็วมาก กดพิมพ์ได้ไม่กี่องค์ มวลสารที่ตำไว้ก็แข็งตัวเกินกว่าจะกดพิมพ์ได้อีก ก็ต้องนำมาบดตำให้ละเอียดเพื่อใช้เป็นมวลสารต่อไป

พวกเขาเริ่มเรียนรู้ที่จะนำผงที่ตำแล้วใส่ในถุงพลาสติกเพื่อไม่ให้อากาศมาทำให้เกิดการแข็งตัวเร็วเกินไป จากนั้น ก็เริ่มทดสอบทดลองเปลี่ยนกล้วยน้ำว้าเป็นกล้วยหอมบ้าง มะละกอบ้าง ฯลฯ แต่ก็สังเกตว่าหากใช้กล้วยน้ำว้าจะได้ความหนืดที่ดีกว่า

พวกเขาสร้างพระที่กรุงเทพฯ พอสร้างพระเสร็จ เราก็นำมาถวายหลวงปู่ หลวงปู่กำพระนั้นแล้วก็บอกว่า...

"พวกแกทำพระได้แค่ ๙๐%"

พวกเขาถามว่า แล้วอีก ๑๐% หายไปไหนครับ ในเมื่อใช้ผงพระที่หลวงปู่มอบให้

หลวงปู่พูดยิ้ม ๆ ว่า

"ก็เพราะพวกแก ตำพระไปด้วย คุยกันไปด้วยนะสิ ในสมัยโบราณนั้น เวลาเขาจะสร้างพระ เขาจะสมาทานศีล ๘ แล้วสร้างพระด้วยความสงบสำรวม พระจึงจะออกมาเต็ม ๑๐๐% "

พวกเขาฟังหลวงปู่แล้วก็ได้แต่อายท่าน นึกสงสัยว่าพวกเขาสร้างพระ ตำพระอยู่ที่กรุงเทพฯแท้ ๆ หลวงปู่ก็ยังทราบได้โดยตลอด เหมือนท่านไปนั่งดูอยู่ด้วยยังไงยังงั้น จึงถือเป็นบทเรียนที่สำคัญอีกตอนหนึ่งสำหรับพวกเขาทุกคน

---------------------------------------------------------
บทความจากลูกศิษย์ท่านหนึ่งของหลวงปู่ดู่

_________________
ชาตินี้ไม่จริง ชาติไหนก็ไม่จริง

เอ...ผมอ่านไปกินไปเขย่าขาไปฟุ้งซ่านไป มิน่าล่ะผมถึงเข้าใจแค่30%เอง

_________________
หนอนในอาจมย่อมสกปรก เมื่อกลายเป็นจั๊กจั่นก็ดื่มน้ำค้าง เมื่อกลายเป็นหิ่งห้อยก็เรืองโรจน์ใต้เเสงจันทร์
พึงรู้ว่าสะอาดเกิดจากสกปรก สว่างเกิดจากมืดมน

เยอะกว่าอู๊ด ตั้งยี่จุ๊ แน่ะ

_________________
089 969 9445 @ anytime
line ID navaraht

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน