ศีลเนื่องจากสรณะ

[รสมน]

ธรรมะ : สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช
ศีลอันสืบเนื่องมาจากสรณะ

ขั้นที่สองต่อไปก็ตั้งใจตรวจดูจิตพร้อมทั้งกายวาจา ที่ได้ตั้งใจถึงพระพุทธเจ้าพระธรรมพระสงฆ์เป็นสรณะดั่งนี้ ย่อมจะพบว่าจิตใจพร้อมทั้งกายและวาจามีความสงบเป็นปกติ เพราะว่าเมื่อเข้าไปสู่วัตถุคือที่ตั้งอันสงบอันเป็นปรกติ อันประเสริฐอันสูงสุด

ก็ย่อมจะทำให้กายวาจาใจสงบเป็นปรกติ และยังอาจประกอบด้วยปีติโสมนัสในพระรัตนตรัย คือพระพุทธเจ้าพระธรรมพระสงฆ์ ก็ให้มีความสำนึกว่าอันนี้แหละเป็นตัวศีลที่บังเกิดสืบเนื่องมาจากสรณะ ก็ให้ตั้งใจรักษาศีลคือความสงบเป็นปรกติกายวาจาใจนี้ไว้.





"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย !!
พวกเธอจงเที่ยวจาริกไป เพื่อประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก
เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย

ภิกษุทั้งหลาย !!
เธอทั้งหลายจงแสดงธรรม งามในเบื้องต้น
งามในท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ
บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง ในโลกนี้

สัตว์พวกที่มีกิเลสเพียงดังธุลีในจักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรม สัตว์พวกนั้นจึงเสื่อมเสียไป ผู้ที่รู้ทั่วถึงธรรมได้ยังจักมี แม้เราก็จักกระทำ"




อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย
ชนะตนนั่นแหละเป็นดี

ชัยชนะทางโลกนั้น..
เป็นเพียงการสนองกิเลสเท่านั้น
เป็นการบ่มเพาะกิเลสตัณหา
ให้เติบโตคอยรุกรานใจตน

ผู้ชนะอย่างเด็ดขาดแท้จริง
ต้องพยายามเอาชนะ
ความโลภ ความโกรธ ความหลง
ในจิตใจของตน

การชนะกิเลสทั้ง 3 ชนิดนี้ไม่ก่อเวรให้ตนเอง
ไม่ก่อเวรให้ผู้อื่น ผู้ปฏิบัติเช่นนี้ได้ชื่อว่าชนะตนเอง

ผู้ที่ชนะตนเองคือ
ชนะจิตใจของตนเอง จึงเป็นผู้ประเสริฐกว่าการชนะผู้อื่น สัตว์อื่น เพราะไม่มีทางกลับแพ้อีกต่อไป แม้เทวดา คนธรรพ์ มาร พรหม ก็ทำให้แพ้ไม่ได้

****************************

ชนะอื่นหมื่นแสนครั้ง
ไม่สู้ตั้งใจชนะตน
ชนะอื่นหมื่นแสนคน
ไม่เท่าชนะตนเพียงหนเดียว






#‎การให้ธรรมะพ่อแม่เป็นการทดแทนพระคุณที่สุงสุด‬
.
ลูกเอ๋ย... ยามที่พ่อแม่ของเจ้ามีอายุมากขึ้น
ย่อมมีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน
ความแข็งแรงของร่างกายที่เคยมีก็ลดลง ใจน้อย โกรธง่าย

ความจำก็เสื่อม ขี้หลงขี้ลืม จิตใจก็หมดความสุขสดชื่น
ถึงแม้พวกเจ้าจะคอยเอาใจใส่ดูแลใกล้ชิดสักเพียงใดก็ตามก็ไม่อาจช่วยให้พ่อแม่ของเจ้ามีความสุขได้เต็มที่

เพราะเจ้าทุกคนต่างมีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบ
เจ้าช่วยท่านให้ได้รับความสุขเพียงการให้กินอยู่หลับนอน อันเป็นความสุขทางกายเท่านั้น
แต่จิตใจของท่านหาได้ร่าเริงสดชื่นผ่องใสไม่

เจ้าจงจำหลักธรรมง่ายๆ ให้พ่อแม่ของเจ้า
พาท่านไปทำบุญทำทาน สอนให้ท่านได้รู้จักปฏิบัติบูชา
สวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา
ธรรมะจะอยู่ในจิตใจของพ่อแม่เจ้าทุกภพทุกชาติ
ถือว่าเป็นการทดแทนพระคุณที่สูงที่สุด เจ้าจงจำไว้นะลูกเอ๋ย...
.
‪#‎วาทะธรรมคำสอนของสมเด็จฯโต‬





ชีวิตเราไม่แน่นอน ..
วันหนึ่งเราก็ต้องลาจากกัน มีพบก็ต้องมีจาก จงใช้ชีวิตอย่างมีสติ และมีความสุข

ชีวิตคือ อนัตตา ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตไม่เที่ยง
มีการเปลี่ยนแปลง หรือแตกดับอยู่ตลอดเวลา
จะไม่ให้ไม่เปลี่ยนก็ไม่ได้

ดังนั้น ..ชีวิตก็คือความทุกข์
เกิดมาแล้วก็มีทุกข์สารพัดที่จะตามมา
เกิดมาเพื่อที่จะกิน อยู่ เจ็บแล้วก็ตายจากโลกนี้ไป
ครั้งแล้วครั้งเล่า ชีวิตแล้วชีวิตเล่า ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เดียรัจฉาน คน หรือภพภูมิอื่น ๆ ก็ตาม
จะวนเวียนอยู่แต่ในสังสารวัฏฏ์อันยาวนานนี้ไม่รู้อีกเท่าไร?

ดังนั้น .. หากเราไม่เริ่มศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ
ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง เราก็จะไม่มีวันรู้ความจริงของชีวิต และเมื่อตายไป ก็ตายไปด้วยความไม่รู้อีก สะสมไปอีกชาติแล้วชาติเล่า ซึ่งก็ไม่รู้อีกด้วยว่า จะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ซึ่งสามารถฟังธรรมให้เข้าใจได้หรือไม่ ?

ชีวิต ทุกข์ วนเวียน สังสารวัฏฏ์ อนัตตา
เปลี่ยนแปลง แตกดับ ไม่เที่ยง