การทำความเพียร

[รสมน]

" การทำความเพียรต้องทำในทุกอิริยาบทนั่นเเหละ พยายามสร้างสติสัมปชัญญะให้มีถี่ขึ้นเรื่อยๆ อยู่เสมอ เวลานั่งสมาธิจริง ความสงบจะเกิดขึ้นได้ง่าย ตราบใดที่เรามีสติสัมปชัญญะอยู่ เมื่อนั้นเราภาวนาอยู่ การที่เรามีสัมปชัญญะอยู่เมื่อใดเมื่อนั้นมีสติเเล้ว "
หลวงพ่อเข็ม สุชีโว




บุญเก่านี้มันหมดเป็นนา...เหมือนอย่างเงินทองที่เรามีถ้าเราไม่หาเพิ่มเติมแล้วใช้มันก็หมดไปหมดไป
ดังนั้นเงินทองจึงจำเป็นต้องหาอยู่เรื่อยเพราะมันหมดเป็นบุญนี้ก็เหมือนกันอย่างนั้นแหละ
บุญที่เราทำมาแต่ก่อนมันมาให้ผลให้ผลไป ให้ผลไป มันก็หมดไป หมดไป เป็นอย่างนั้น
(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)





".. การไม่ทำจริง เป็นเหตุให้ไม่เกิดผล เมื่อไม่เกิดผล ก็ย่อมเกิดสนิมในใจ คือความเบื่อหน่าย ท้อถอย เกียจคร้าน แล้วในที่สุดก็เลิก

ถ้าทำจริงแล้ว ย่อมจะเกิดผลเป็นกำลัง คือ พละ ๕ ประการ คือ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา .."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์ท่านพ่อลี ธมฺมธโร






“...การกินน่ะไกลเท่าใด ก็นั่งรถไปกิน การเล่น ไกลเท่าใดก็ไป มัวเมาไม่ต้องว่า จนไม่รู้จักตัวเอง เสาะหาเล่นเพลิดเพลินไปตามเรื่อง อันใดโลกก็พอใจยินดี

ให้ไหว้พระเช้าเย็นแค่นี้ ก็ได้บ้างไม่ได้เลยก็มี กินแล้วนอนเหมือนหมูเหมือนควาย เขาฮ้องว่า นอนควาย โอ...จะนอน, โอ...ไม่มีเวลา, โอ...การงานมีมาก ตั้งใจให้ดี อย่าให้ได้ไปนรก ให้ได้ไปสวรรค์...”

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ





การปฏิบัติให้ปฏิบัติเพื่อสำรวม เพื่อความละ เพื่อความคลายกำหนัดยินดี เพื่อความดับทุกข์ ไม่ใช่เพื่อเห็นสวรรค์ วิมาน หรือแม้พระนิพพาน ก็ไม่ต้องตั้งเป้าหมายเพื่อจะเห็นทั้งนั้น ให้ปฏิบัติไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องอยากเห็นอะไร เพราะนิพพานมันเป็นของว่าง ไม่มีตัวตนหาที่ตั้งไม่มี หาที่เปรียบไม่ได้ ปฏิบัติไปจึงจะรู้เอง
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล