นวรัตน์ดอทคอม

"เอาไว้ป้องกันตัว ไม่ต้องกลัวใครทั้งนั้น"
รูปอัดกระจกหลวงปู่มีครับ ผมเอาแผ่นเงินปิดด้านหลังแล้วให้หลวงปู่ท่านจาร เป็นพระเครื่องของท่านที่ผมชอบมากที่สุด รูปกระจกหลวงปู่นั้น ผมเคยถามท่านว่าถ้าหากจะแขวนพระของหลวงปู่ แขวนรุ่นไหนดีที่สุด หลวงปู่เมตตาตอบว่า
"ดีทุกรุ่นนั่นแหละ ขอให้เราทำความดี แต่รูปถ่ายฉันก็ดี ไปไหนก็เหมือนมีตัวฉันไปด้วย"

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

เจ้ากรมภาพเก่า มาอีกแล้ว ขอบคุณ คับ อยากได้บ้าง คับ

_________________
"สติเป็นบ่อเกิดของธรรม ใครอยากให้ธรรมเกิด พึงมีสติอยู่ทุกเมื่อ"

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจครับ

สวัสดีครับคุณเอก
ขอบคุณมากครับที่นำรูปกระจกรุ่นแรกของหลวงปู่มี มาให้พวกเราได้ชม
ถ้ามีเวลารบกวนช่วยเล่าประวัติความเป็นมาของรูปรุ่นนี้ไว้ด้วยสิครับ
เผื่อว่าเพื่อนๆ คนไหนที่มีจะได้ภูมิใจอ่ะครับ

รูปรุ่นแรก หลวงปู่ดำริให้สร้างเนื่องในงานฉลองพัดยศ ที่ได้รับปี2508 แต่เป็นแบบรูปขนาดบูชา สำหรับแจกกรรมการ มีสองแบบคือแบบที่ถ่ายในห้องร้านถ่ายรูป(สตูดิโอ) และแบบที่ถ่ายที่วัด มีอย่างละครึ่งโหลโดยประมาณ แต่กรรมการวัดเห็นว่าอยากจะให้มีแบบห้อยคอ หลวงปู่ก็อนุญาติให้สร้างแบบขนาดห้อยคอขึ้นมา จำนวนไม่ทราบแน่นอนแต่ก็ไม่น่าจะเกิน300รูป เพราะสมัยนั้นพระเครื่องของหลวงปู่มียังไม่ได้เป็นในรูปแบบพุทธพาณิช หลวงปู่ปลุกเสกและแจกให้ญาติโยมในงานกฐิน และขึ้นบ้านใหม่ บางครั้งหลวงปู่ก็จะแจกสมเด็จรุ่นแรก หรือสมเด็จหลังเรียบที่ชาวบ้านเรียกว่าสมเด็จน้ำแกงสลับกันไป(แกงเขียวหวานหกใส่ตอนที่ตากพระที่ศาลาเก่า) จะกล่าวถึงเมื่อมีโอกาศอีกที
รูปรุ่นแรกนี้มีประสบการณ์เรื่องเหนียวเป็นที่สุด เรียกว่าคมมีดไม่ได้กินเลือดกันเลยทีเดียว หลังจากนั้นหลวงปู่แจกไปจนหมด จึงมีการอัดซ้ำอีกครั้งในปี2514 แต่ก้จะไม่คมชัดเหมือนรุ่นแรก และมุมด้านซ้ายบนจะมีรอยพับสีขาวเห็นชัดเจน รูปรุ่นแรก ปัจจุบันหาดูได้ยาก เพราะมีจำนวนไม่มาก และที่น่าวิตกคือมีของปลอมระบาดมานานแล้ว หากแต่เมื่อส่องดูก็จะพบว่าไม่คมชัด และมักจะทำให้สีออกเหลืองๆดูเก่าๆ และหากไปเจอรูปที่มีเขียนว่าปีระกา หรือมีปลาตะเพียนปิดด้านหลังหรือเป็นรูปแปลกๆก็ให้รู้ไว้ว่านั่นแหละของปลอม

_________________
ถ้าเราไม่อยากได้อะไรจากใคร ก็จะไม่มีอะไรให้หมางใจกัน

เวปแห่งข้อมูลที่อ่านแล้ว ซี้ดส์............ที่สุด

_________________
.........ถ้าเจ้าได้ทุกอย่างอย่างที่คิด
ชั่วชีวิตจะเอาของกองที่ไหน
จะได้บ้างเสียบ้างจะเป็นไร
ช่างหัวใครช่างหัวมันเท่านั้นเอง ..........